Τραγούδια με το ψωμί

Κι όλα μοιάζαν ουρανός
και ψωμί σπιτίσιο
όλα μοιάζαν ουρανός
και γλυκό γλυκό ψωμί.

ΜΗ ΜΙΛΑΣ ΑΛΛΟ ΓΙ’ ΑΓΑΠΗ

Μια η άνοιξη,
ένα το σύννεφο, χρυσή βροχή,
βροχή που χόρευε
σε κάμπο ώριμο ως το πρωί.
Σαν στάχυα έριξες
πάνω στους ώμους σου χρυσά μαλλιά.
Σαν στάχυ χόρεψες,
σαν στάχυα αμέτρητα ήταν τα φιλιά.
Διονύσης Σαββόπουλος 

ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης , Μουσική: Γιάννης Σπανός

ΔΟΞΑ ΝΑ ΛΕΣ

Το στάχυ για να 'χει στη ράχη πολύ καρπό
Λυγάει στη γη και λέει σ' αγαπώ
Δρεπάνι το φτάνει και χάνει τη μάνα του
Αμάν ζωή, ψωμί μου ζεστό
Ό,τι προκόβει το κόβει, γιατί κλαις
Ταΐζονται φόβοι, δόξα να λες
Δόξα να λες
Στον κόσμο άλλος σπέρνει κι άλλος θέρισε
Το χώμα μισθό δεν παίρνει, ποιον φοβέρισε
Σαν πιει νερό σκάει χλωρό
Στ' αμπέλι, στον τρύγο
θα φύγω σου το 'γραψα
Το κλήμα εδώ, πασχίζει λοξά
Σταφύλι κι οι φίλοι καθένας στη ζάλη του
Αμάν κρασί χαλάλι του
χρώμα του μούστου, του γούστου να βρω τι
Μια νύχτα του Αυγούστου στο 'γραψα εκεί
Πως ό,τι προκόβει ξεκόβει
γιατί κλαις.
Μουσική/Στίχοι: Αντύπας Νίκος/Νικολακοπούλου Λίνα ,Εκτέλεση Άλκηστις Πρωτοψάλτη

ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ

Κι όλα μοιάζαν ουρανός
και ψωμί σπιτίσιο
όλα μοιάζαν ουρανός
και γλυκό γλυκό ψωμί.
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος/Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος/Τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

 

 

ΑΠΟΝΗ ΖΩΗ

Άπονη ζωή
δεν θέλαμε παλάτια κι αστέρια
να μας χάριζες.
Μια μπουκιά ψωμί
για μας τα ορφανά περιστέρια
ας χαλάλιζες.
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος/ Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος/Τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ Σ’ αυτό τον τόπο όσοι αγαπούνε
τρώνε βρώμικο ψωμί } 2
κι οι πόθοι τους ακολουθούνε
υπόγεια διαδρομή.
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος/Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος/Τραγούδι: Σωτηρία Μπέλου, Διονύσης Σαββόπουλος

ΤΟ ΨΩΜΙ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ

Το ψωμί της ξενιτιάς είναι πικρό,
το νερό της θολό και το στρώμα σκληρό.
Τα λεφτά που αποχτάς, τα βλαστημάς
υποφέρεις, πονάς, την πατρίδα ζητάς.
Κλέφτρα ξενιτιά, τα παλικάρια κλέβεις
μάγισσα κακιά, με τα λεφτά μαγεύεις
πάντα μ’ απονιά, χωρίζεις μάνες και παιδιά.
Κάνε, Παναγιά, η ξενιτιά να πάψει
κι άλλη μάνα πια για χωρισμό μην κλάψει
κι όλα τα παιδιά στο σπίτι τους να ‘ρθουν ξανά.
Το ψωμί της ξενιτιάς είναι ξερό
και με δάκρυ πικρό το ‘χω βρέξει κι εγώ.
Πιο καλά στο φτωχικό ψωμί κι ελιά
παρά χίλια καλά στη σκληρή ξενιτιά.
Μουσική: Γιάννης Βασιλόπουλος/Στίχοι: Νίκος Πετρίδης/Τραγούδι: Στέλιος Καζαντζίδης



ΜΑ ΤΟ ΨΩΜΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΟ

Τον πρώτο χρόνο φάμπρικα
τον άλλον στα ψυγεία
χωρίς να θέλω βρέθηκα
μες στα μηχανουργεία

Μα το ψωμί μου είναι γλυκό
και το κρασί ζαλίζει
τώρα που έ- τώρα που έμαθα κι εγώ
η ρόδα πως γυρίζει

Την πρώτη μέρα γέλασες
την άλλη μου μιλούσες
χωρίς να ξέρω έπαιρνα
το δρόμο που γυρνούσες

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Τραγούδι: Αντώνης Καλογιάννης



ΤΟ ΨΩΜΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ

Το ψωμί είναι στο τραπέζι
το νερό είναι στο σταμνί
το σταμνί στο σκαλοπάτι
δώσε του ληστή να πιει

Το ψωμί είναι στο τραπέζι
το νερό είναι στο σταμνί
το σταμνί στο σκαλοπάτι
δώσε του Χριστού να πιει

Δώσε μάνα του διαβάτη
του Χριστού και του ληστή
δώσε μάνα να χορτάσει
δωσ' του αγάπη μου να πιει

 Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος